Tworząc projekt okazałego, dwukondygnacyjnego budynku na Goyki 3 architekt Karl Hofacker uwzględnił potrzeby trzyosobowej rodziny właściciela oraz pracującej dla niego służby. W wysokiej piwnicy znalazły się pokoje dla służby, drewutnia, składzik na węgiel, spiżarnia, piwniczka na wino oraz lodownia, która przed 1932 rokiem została zamieniona na schron.
Wędrówka po labiryncie pomieszczeń i korytarzy jakie zachowały się na poziomie piwnicy jest doświadczeniem niezwykle interesującym. Można tu napotkać zarówno zachowane w byłym pomieszczeniu kuchennym stare kafle ścienne jak i resztki kamiennej posadzki. Prawdziwym unikatem jest niewątpliwie pomieszczenie lodowni, w którym przechowywano produkty spożywcze.
Po zakończeniu remontu na tej kondygnacji Art Inkubatora znajdzie się pracownia fotograficzna (2), pracownia sitodruku (1), salka prób dla muzyków, a w przyszłości studio nagrań (3), zaplecze kuchenne dla znajdującej się na parterze restauracji (4) oraz Muzeum Miejsca (wejście pom nr 5).Wspólnie z Muzeum Sopotu, w kilku mniejszych pomieszczeniach otaczających lodownie chcemy stworzyć przestrzeń, w której przypomnimy zarówno historie budynku jak i losy jego mieszkańców.
W bardzo interesującym wpisie Kasi Sobczak na temat centrum sztuki i edukacji Rupert, warto zwrócić uwagę na fragment, który nawiązuje do tzw. programu publicznego. Dla Art Inkubatora Goyki3 ten aspekt działania będzie niezwykle istotny. Wszelkie aktywności, projekty badawcze odnoszące się do funkcjonowania sztuki w przestrzeni publicznej, wykorzystanie wiedzy o historii i współczesności Sopotu w celu określenia tożsamości miejsca etc. będą jednym z priorytetów działania instytucji. Pierwsze spotkanie z artystami, którzy podejmują te zagadnienia miało już miejsce i będzie miało swoja kontynuację. Odsyłam do eseju pt. Rytm, który tworzy /nowy/ rytm autorstwa Weroniki Morawiec i Yukiego Nishimury opublikowanego na stronie Art Inkubatora.
