Poznałam Ruth Koch w 2002 roku. Pojechaliśmy z ekipą telewizyjną do eleganckiego domu opieki w Bad Pyrmont obok Hannoweru, w którym mieszkała. Była wysoką, elegancką Panią o jasnym umyśle i niezwykłym poczuciu humoru. I chociaż dobiegała setki jej twarz ciągle przypominała twarz małej dziewczynki, która bawiła się na plaży w Sopocie. Ruth była córką bogatego przemysłowca i kolekcjonera sztuki Ernsta Claaszena. Wychowywała się w należącej do rodziny willi nieopodal sopockiej plaży (obecnie jest to budynek Muzeum Sopotu).
Piszę o Ruth ponieważ los związał ją na dwa lata z willą na Goyki 3. W 1934 roku wprowadziła się do luksusowego apartamentu Konsula Generalnego Królestwa Danii w Wolnym Mieście Gdańsku, który mieścił się w tym miejscu.
Harald Koch i Ruth poznali się w 1928 roku i prawie od razu bardzo pokochali pomimo dzielącej ich dużej różnicy wieku. W 1934 roku zostali małżeństwem. Jak widać na zdjęciach z tamtego czasu byli na Goyki szczęśliwi.
Niestety w 1936 roku Harald zmarł a osamotniona Ruth wyprowadziła się do matki.
W tamtym czasie pierwsze piętro willi było eleganckim mieszkaniem, wyposażonym w wygodne meble i dzieła sztuki. W planach Art Inkubatora to piętro przeznaczyliśmy na pracownie. W przestronnym holu znajdzie się przestrzeń do nieformalnych spotkań i pojedyncze stanowiska do pracy z komputerem. W pokojach znajdą się przestrzenie do działań twórczych a w największej sali na końcu korytarza powstanie strefa z biurkami do wynajęcia, wymiennie z możliwością organizowania pokazów filmowych.
W opisie rezydencji Taipei Artist Village bardzo spodobał mi się kontekst lokalności. Ratowanie starych budynków, opisywanie świata który znika, wykorzystanie historii miejsca, miasta to wszystko wpisane jest w misję Art Inkubatora a co najważniejsze to wynika z JEST i nie trzeba tego szukać. Lokalność staje się wartością będąc inspiracją dla artystów ale też platformą dla spotkań z mieszkańcami.
